با این که تفویض اختیار می تواند یک عامل انگیزشی قوی برای بعضی از زیردستان باشد، برخی از کارکنان به دلایل ذیل از قبول آن طفره می روند:
فقدان اعتماد به نفس در پذیرش مسئولیت: این یک امر روانی است که مرئوسین اغلب از پذیرفتن اختیار اکراه دارند و علت اصلی آن عدم اعتماد به نفس به خویش می باشد که در این زمینه بهتر است مدیران آنها را یاری نموده و محیط مساعد و مناسب را با تفویض اختیار برای رشد آنان فراهم آورند.
ترس از اتخاذ تصمیمات نادرست: مرئوس ممکن است برای فرار از مسئولیت ، در هر مورد از ما فوق خود کسب تکلیف کند تا از عواقب احتمالی نتایج نا مطلوب بر حذر باشد و این مساله زمانی بیشتر اتفاق می افتد که سرپرستان دقیقا عملکرد زیردستان را بررسی نموده و حتی اشتباهات کوچک را هم نادیده نگیرند. در این حالت بهتر است مدیران با حمایت بیشتر و اندرز نصیحت آنان را یاری کرده و به رشد و تعالی آنها کمک نمایند.
مرئوس ممکن است به دلایل کمبود امکانات و فقدان اطلاعات و نداشتن منابع مالی و انسانی کافی ( مانند کمبود اعتبارات، وسایل، ساختمان و کارمندان) از پذیرش اختیار خودداری نماید.
روشن نبودن دقیق اختیارات : برخی از مرئوسین به دلیل روشن نبودن اختیارات و مسئولیتی که از آنان خواسته می شود از پذیرفتن اختیار خودداری می کنند زیرا تا زمانی که اختیار به آنان تفویض نشده مسئولیت هم نخواهد داشت و بازخواستی نیز به دنبالش نخواهد بود . لذا برای مصون ماندن از موارد فوق از پذیرش اختیار خودداری می نمایند . در حقیقت فقدان ضوابط و موازین لازم جهت ارزشیابی و بررسی نتایج عملیات وی، می تواند یکی از دلایل عدم پذیرش اختیار از سوی مرئوس باشد.
فقدان انگیزش : بعضی از مرئوسین احساس فقدان انگیزش لازم برای گرفتن اختیار و پذیرش مسئولیت می کنند بخصوص این امر زمانی رخ می دهد که پاداشهایی چون بازشناسی آنان، افزایش حقوق، تشریفات و ترفیعات در عمل همراه آن نباشد.
دکتر حمید سرایداریان
